Overzicht 2011...of alleen maar dieptepunten...

Het is 21 december 2011...
Wat is er veel gebeurt het afgelopen jaar.
Eigenlijk was 2011 1 groot dieptepunt.

Vorig jaar om deze tijd waren we aan het afwachten tot mijn moeder zou te komen overlijden.
Tegen alle verwachtingen in, was ze er nog met kerst en zelfs nog met Oud en nieuw.
Op 1 januarie om even na middenacht had ik haar aan de telefoon en zei ze nog:
Gelukkig nieuwjaar meissie...

Op 7 januarie werd ik gebeld om met spoed naar "huis" te komen. Toen heeft ze voor het laatst
iets gezegd...tegen mij. Ze verwachtte toen niet dat ik er was en dat zorgde voor een laatste
twinkeling in haar ogen.

9 januarie 2011...Smorgens vroeg kwam het telefoontje van mijn zus: mama is overleden...

Gelukkig nieuwjaar meissie...nou mam, het jaar begon dus niet gelukkig...

12 januarie 2011 werd ze begraven. Een verschrikkelijke dag vol met mooie momenten. Mooie momenten
omdat het ging zoals zij graag had gewild.

Daarna begon het rouwproces...waar ik nog steeds inzit. Ik merk wel dat ik het wat meer een plekje heb gegeven.
Maar ik kan nog niet zeggen dat ik het verwerkt heb. Kan ook nog niet. Het is nog geen jaar geleden...

Wat is er verder gebeurt...
Ohja, we hebben vogeltjes gehad op het balkon! 2 jonge duifjes! Een postduif en een turkse tortel.
Huh? 2 verschillende? Ja, de postduif kwam bij mijn vader vandaan. Ik had gezien dat de tortels een nestje hadden.
En mn vader had eieren in zijn duivenhok, dus had een ei meegenomen. En die was uitgekomen ook!

Met mijn vader ging het ook niet zoals het hoorde. Mijn zussen vonden hem erg vergeetachtig en verward.
Natuurlijk had ik dat ook gemerkt, maar is toch niet gek? Na 52 jaar te zijn samen geweest met de liefde van zijn leven,
ineens er alleen voor te staan. Maar mn zussen dachten dat hij misschien dement werd, maar gelukkig bleek uit onderzoeken
dat hij "gewoon" intens verdrietig was en heel veel te verwerken had. Of zoals hij tegen mij zei:
Ik ben gewend te leven van briefjes, van je moeder met dingen die ik moest doen of halen, en van de baas met de orders erop.
Nu moet ik alles helemaal zelf doen. Maar komt wel weer goed.

Ook is Chester op 15 oktober 2 jaar geworden! En wat was hij gruwelijk verwend! Hij is ook echt baby af...
Het is al een echt ondeugend jochie! Net als zijn vader haha.

In de tussentijd is mijn zus gescheiden van haar man. Omdat hij al 5 jaar niets meer voor haar voelde...
Lekker op tijd ook dan om nu, na het overlijden van ons moeder haar aan de kant te zetten, maar ja.
Zo zijn mannen?

Ook zijn we in juli begonnen aan een 2de. En na het stoppen met de pil was het gelijk raak! Helaas mocht het niet zo zijn en
was het snel over. Begin december een test gedaan en ja hoor! Een licht streepje! Dag erna, nog steeds een streepje!
Helaas na een paar dagen begon ik te bloeden en is het toch weer fout gegaan...

En nu? Nu gaan we vol goede moed op naar 2012!!
2012 gaat ons jaar worden!

Maar eerst de kerstdagen...als ik mijn ogen sluit, zie ik nog steeds vorige kerst voor me...
Wij aan de tafel met zijn allen en mijn moeder er naast in haar bed...Niet kunnen eten, niet kunnen drinken...
Ik hoop dat volgende kerst wat makkelijker word...Maar het moet slijten zeggen ze...

Het stomme is, dat ik gewoon geen goede momenten voor me kan halen van afgelopen jaar.
Ze zullen er best wel zijn hoor...maar de slechte momenten blijven gewoon hangen.

Oke, er schieten me toch een paar mooie momenten te binnen, zoals de optredens van Ignite en Volbeat! (met natuurlijk de Meet and Greet met Volbeat!!)
Chester die tegen me zei: mama khou van jou!
En natuurlijk de liefde die ik krijg van mijn lieve ventje! Ik heb de 2 liefste mannen ter wereld!

Beetje chaotische blog geworden, maar toch...

Dikke kus van ons!